คุณควรสวมหน้ากากเมื่อใช้ปืนสเปรย์โซเดียมไฮโปคลอไรต์หรือไม่?

ต่อไปนี้เป็นคำอธิบายโดยละเอียดเกี่ยวกับความจำเป็นและข้อควรระวังในการสวมหน้ากากเมื่อใช้ก ปืนสเปรย์โซเดียมไฮโปคลอไรต์ -

1、 สามสถานการณ์ที่จำเป็นต้องสวมหน้ากาก
สภาพแวดล้อมในร่มใด ๆ
โซเดียมไฮโปคลอไรต์เป็นอะตอมและกระจายตัวซึ่งอาจทำให้เกิดการสำลักและการระคายเคืองต่อหลอดลมเมื่อสูดดม (คล้ายกับกลิ่นของการเปิดขวดฟอกขาวที่ถูกขยายหลายครั้ง)
แม้ว่าหน้าต่างจะเปิดในพื้นที่เล็ก ๆ เช่นห้องครัวและห้องน้ำพวกเขาจะต้องสวมใส่ตลอดกระบวนการทั้งหมด
สเปรย์สารละลายเข้มข้นสูง
เมื่อฆ่าเชื้อขยะถังขยะและพื้นที่ขับถ่ายสัตว์เลี้ยงความเข้มข้นมักจะเพิ่มขึ้นและก๊าซคลอรีนจะถูกปล่อยออกมามากขึ้นซึ่งหน้ากากธรรมดาอาจไม่สามารถทนต่อได้
การบ้านอย่างต่อเนื่องในระยะยาว
สเปรย์นานกว่า 10 นาทีและความเข้มข้นของหมอกสะสมอาจเพิ่มขึ้นซึ่งอาจทำให้เกิดไอหรือความหนาแน่นของหน้าอก

2、 มาตรฐานยากสำหรับการเลือกหน้ากาก
การป้องกันขั้นพื้นฐาน: หน้ากากพิสูจน์สาดสาด
เลือกการออกแบบเปลือกแข็งรูปถ้วย (คล้ายกับรูปแบบงานพ่นสี) ด้วยการเคลือบกันน้ำด้านในที่สามารถบล็อกหยดของเหลวได้
อย่าใช้มาสก์ฝ้าย/ผ้ากอซพวกเขาจะเปียกโชกและไม่ได้ผลอย่างสมบูรณ์เมื่อฉีดพ่น
อัพเกรดการป้องกัน: การรวมกันของโปรแกรมป้องกันไวรัสมืออาชีพ
ในพื้นที่ที่ปิดล้อมเช่นห้องเก็บของและชั้นใต้ดินให้ใช้หน้ากากแก๊สและกล่องกรอง (ทำเครื่องหมายด้วยหมอกแอนตี้คลอรีน/กรด)
มาสก์คาร์บอนที่เปิดใช้งานทั่วไปนั้นไม่ได้ผลต่อก๊าซคลอรีนอย่าหลงกลโดยพ่อค้า

3、 การสวมใส่วิธีที่ไม่ถูกต้องเทียบเท่ากับการไม่ใส่มัน
กับดักการรั่วไหล
แถบโลหะที่สะพานจมูกจะต้องถูกกดให้แน่นกับใบหน้าและหมอกของแว่นตาบ่งบอกถึงการรั่วไหลของอากาศและจำเป็นต้องปรับ
ขอบล่างของหน้ากากควรถูกซ่อนไว้ในคอเพื่อป้องกันไม่ให้หมอกไหลผ่านคาง
กับดักเวลา
หน้ากากสาดสาดจะต้องถูกแทนที่หากพบความชื้นที่เห็นได้ชัดหรือใช้เวลานานกว่า 30 นาที
หากกล่องกรองของหน้ากากแก๊สจะชื้นหรือถ้าคุณได้กลิ่นคลอรีนอพยพทันทีและแทนที่ด้วยกล่องใหม่

4、 ผลที่ตามมาจากการไม่สวมหน้ากาก
การตอบกลับระยะสั้น
คอแห้งและคัน, จามอย่างต่อเนื่อง, ดวงตาแออัดและน้ำ (ก๊าซคลอรีนระคายเคืองเยื่อเมือก)
ความเสี่ยงระยะยาว
การได้รับสัมผัสบ่อยครั้งอาจสร้างความเสียหายต่อความสามารถในการป้องกันระบบทางเดินหายใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบุคคลที่เป็นโรคหอบหืดหรือโรคภูมิแพ้ที่มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดอาการ.